Mentale gezondheid na het krijgen van een stoma

Het krijgen van een stoma is een ingrijpende gebeurtenis. Het verandert je, al dan niet tijdelijk. Het is heel normaal dat je mentale gezondheid hieronder te lijden heeft.

Beide keren dat ik een stoma kreeg was het noodzakelijk. Er was geen andere oplossing en het krijgen van een stoma zorgde voor een enorme toename van levenskwaliteit. En ondanks dat ik er enorm van opknapte en ik geen moeite had met het accepteren van de stoma, had het wel invloed op mijn mentale gezondheid.

De eerste keer was de stoma tijdelijk en had ik zelf enigszins controle over hoe lang ik met een stoma zou moeten leven. Dat maakte het mentaal gezien ook makkelijker. Ik wist dat als ik gezond genoeg zou zijn en ik genoeg had van de stoma, dat hij weer opgeheven kon worden. De laatste keer was het een definitief stoma. Ik heb nu niet meer de mogelijkheid om het terug te laten draaien. Nu moet ik zeggen dat mijn levenskwaliteit er zo veel op vooruit is gegaan, dat ik ook niet meer anders zou willen. De pijn en de ellende die ik meegemaakt heb, wil ik nooit meer meemaken. En als een stoma daarvoor de oplossing is, is die keuze snel gemaakt.

Het is normaal om een soort van rouwproces door te maken als je een ingrijpende (onomkeerbare) ingreep hebt moeten ondergaan. “Levend verlies” wordt het ook wel genoemd, of “rouwen bij leven”. Rouwen klinkt een beetje raar en is bij veel mensen vooral bekend als iets wat je doet na een overlijden. Echter kun je ook rouwen om iets wat gebeurt bij leven. Als je bijvoorbeeld chronisch ziek blijkt te zijn en je weet dat het je leven gaat veranderen, onderga je ook vaak dit proces. Ook bij het krijgen van een stoma mag je rouwen. Rouwen om hoe het je leven gaat veranderen, rouwen om hoe je het leven wat je eigenlijk voor ogen had zal moeten aanpassen. Het verandert je manier van leven maar ook je lichaam zal (blijvend) veranderen. Dit moet je een plekje geven en het is normaal dat je hier tijd voor neemt. Mocht je er behoefte aan hebben, kun je hiermee ook terecht bij bijvoorbeeld een geestelijk hulpverlener (je huisarts of specialist zal je door kunnen verwijzen) of als je het minder zwaar wilt maken, kan een gesprek met een lotgenoot ook altijd helpend zijn.

Mocht je behoefte hebben aan contact met een lotgenoot ben je altijd welkom om contact met me op te nemen via instagram @gewoonmaike of via www.mamakrijgteenstoma.nl

Besef dat je niet alleen bent en dat je ook niet de enige bent die tijd nodig heeft om het een plekje te geven. Dat is niet raar of zwak maar iets wat bij het proces hoort! Maar besef ook dat het meestal weer voorbij gaat en dat het zware er vanaf gaat met de tijd!

Tot de volgende blog weer! 🙂

Maike