Een paar maanden geleden boekte ik een vakantie met mijn oudste zoon naar Bonaire. Een heerlijk vooruitzicht, zon, zee en strand.
Na het plaatsen van mijn ileostoma heb ik nooit meer een lange vliegreis durven maken.
Nu het zover was, vergde het toch enige voorbereiding.
Ik keek op tijd mijn voorraad stoma materiaal na en telde alvast het materiaal uit wat ik mee wilde nemen.
Ik verschoon altijd 2x per dag mijn stomazakje, maar neem dan voor de zekerheid voldoende extra materiaal mee om mocht er iets onverwachts gebeuren.
Bij de vliegtuigmaatschappij meldde ik mijn medische bagage aan.
Mijn koffertje vol stoma materiaal, medicijnen en een set extra kleding gingen niet het bagageruim in maar kon ik gedurende de vlucht bij mij houden.
Zo hoefde ik mij geen zorgen te maken dat mijn koffer met stomamateriaal zou kwijtraken.
Voor onderweg had ik een toilettasje bij met stomamateriaal, voor het wisselen van de plak, mocht dat nodig zijn.
De security check op Schiphol gaf gelukkig geen problemen wat betreft mijn medische bagage.
Vlak voordat wij gingen boarden heb ik mijn stomazakje nog geleegd, zodat ik de eerste uren geen gebruik hoefde te maken van het krappe toilet aan boord.
Op een 9 uur durende vlucht ontkom je er niet aan om je stomazakje toch een keer te legen.
Ik moet bekennen dat ik het wel een gedoe vond in dat kleine wc hokje.
Maar ja er is geen andere optie.
Door goed mijn eet- en drinkpatroon te hebben aangepast, kon ik high output voorkomen en ik had Immodium bij de hand mocht het nodig zijn.
De reis is prima verlopen, ondanks dat ik daar wel erg tegenop zag.
Met mijn partner op reis gaan en het leven met een stoma voelt voor ons beiden vertrouwd en normaal.
Ik vond het best wennen om nu met mijn zoon op reis te gaan en een hotelkamer te delen.
Om stress te vermijden, heb ik meteen met mijn zoon gesproken over de stoma, met openheid en humor.
Tijdens de vakantie heb ik veel gesnorkeld in zee en gezwommen in het zwembad.
Wat is het dan toch fijn dat ik mijn Eakin stoma materiaal zo goed ken en vertrouw.
Zo hoef ik mij in het water geen zorgen te maken dat mijn materiaal loslaat.
Wel kost het mij meer geduld om de stomaplak van mijn huid af te halen, doordat de stomaplak nat wordt hecht deze sterker op mijn huid.
De kans dat ik de huid stuk trek is dan groter.
Helaas trok ik de laatste dag een klein stukje van mijn huid kapot.
Gelukkig aan de rand waar de stoma zit, zodat ik de nieuwe plak iets schuiner kon plakken en het wondje goed kon genezen.
De terugreis duurde 15 uur, we hadden een tussenlanding.
Ook nu had ik mijn medische bagage bij de hand.
Om het legen in het kleine vliegtuig wc’tje wat gemakkelijker te maken, had ik besloten om de hele plak plus het zakje te verschonen als het daar de tijd voor was (verzadiging van de huidplak).
Ik moet zeggen dat ik dat makkelijker vond dan het stomazakje te legen.
De vakantie op Bonaire was geweldig.
Voor mij was het een nieuwe ervaring om zorgeloos naar een verre bestemming te kunnen reizen.
Het vergt gedegen voorbereiding, het blijft alert zijn op het eten, drinken, de warmte en eventuele uitdroging.
Na 7 jaar heb ik de stap genomen om weer verder te gaan reizen dan ik ooit had durven hopen met een stoma.

Tot de volgende blog,

Sanne