Een onderwerp wat eigenlijk bijna tot niet besproken wordt tijdens het traject naar het leven met een stoma, is intimiteit en seksualiteit.
Door het traject waarin ik terecht kwam, had ik geen ruimte in mijn hoofd om na te denken over intimiteit met een stoma.
Wat mij vooral opviel in de periode voor de plaatsing van de stoma, is dat mijn chirurg vooral bezig was met zijn technische verhaal.
Met de stomaverpleegkundige was ik druk met het bepalen van de plaats van de stoma, de materiaalkeuze, voorlichting over voeding en het dagelijkse leven met een stoma.
Ik vond het fijn alle informatie te krijgen maar het kostte ook veel tijd en energie om de informatie te verwerken.
Je weet immers niet, wat en hoe het leven is met een stoma en ik leefde toe naar de operatiedag.
Ik leefde de eerste maanden na mijn operatie in standje overleven.
Je bent zoekende naar een balans wat betreft voeding, dagelijkse routines, en ik had zeker geen ruimte in mijn hoofd om na te denken over intimiteit.
Nadat ik passend materiaal gevonden had, de lekkages onder controle waren en het leven normaler werd, ging ik nadenken over intimiteit.
Vragen als: vindt mijn partner mij nog wel aantrekkelijk met een stomazakje op mijn buik, ruik ik niet onfris, hoe gaat het als mijn ileostoma produceert en je bent intiem, kan je wel seksueel contact hebben met een stomazakje ertussen i.v.m. lekkages, speelden door mijn hoofd.
Ik vond dit mentaal zwaar, wat mij onzeker maakte en wat resulteerde in een minder zelfbeeld.
Het werd dus tijd om op onderzoek uit te gaan, wat ik erg spannend vond.
Ik zocht eerst op internet, maar daar vond ik niet datgene wat ik nodig had.
Ik maakte een afspraak met de stomaverpleegkundige, ik vond het best gênant om met de stomaverpleegkundige over intimiteit en mijn stoma te praten.
Ook zij erkende dat er weinig tot geen aandacht gegeven wordt aan intimiteit tijdens de behandeling.
Ze had best goede tips bijv. een stoma hoesje of een stoma band die te verkrijgen is in allerlei designs.
Toch was dit voor mij niet de oplossing.
Het ging om mijn gevoel richting mijn partner, ik was vooral bezig om oplossingen buiten mijzelf te zoeken.
Terwijl de oplossing eigenlijk heel dichtbij was.
Praten met mijn partner, vertellen hoe ik mij voelde bij intimiteit met een stoma, vragen en praten hoe mijn partner zich erbij voelde.
Open en eerlijk zijn naar elkaar met een tikkeltje humor was voor ons de oplossing.
Voor mijzelf heb ik wat gesprekken gehad met een psycholoog.
Dit ging vooral om mijn zelfbeeld met een stoma, ik ben Sanne met een stoma en niet een stoma met Sanne.
Wat ik je kan adviseren als je worstelt met intimiteit met een stoma, blijf jezelf en volg je gevoel, ga niet over je eigen grenzen heen, probeer open te staan, en praat vooral met je partner.
Heb vooral ook begrip dat je partner ook tijd nodig heeft om alles te verwerken.
Zoek professionele hulp bij een huisarts, psycholoog en/of seksuoloog.
En … geef het vooral tijd en ruimte.

Ik hoop met deze blog een klein beetje het taboe over intimiteit met een stoma te doorbreken.
En ik hoop dat ik je een beetje op weg heb kunnen helpen.
Wij “poepen” door onze stoma maar dat betekent niet dat je persoonlijkheid daardoor verandert.

Tot de volgende blog,

Sanne