Het Eerste Jaar met mijn Stoma

Het eerste jaar nadat mijn stoma geplaatst was en ik langzaam mijn draai begon te vinden in het leven met een stoma, merkte ik dat mijn stomaroosje steeds langer werd. Op een gegeven moment hing er zelfs een groot stuk darm in mijn stomazakje. Na wat zoeken op internet kwam ik erachter dat dit een prolaps was: een deel van de darm dat via de stomaopening naar buiten komt.

Dit voelde voor mij erg ongemakkelijk. Ik had vaker last van lekkages en de prolaps was zichtbaar onder mijn kleding en zwemkleding. Daarom maakte ik een afspraak bij de stomaverpleegkundige en de chirurg. Er werd een kleine operatieve ingreep ingepland om de darm opnieuw vast te hechten.

De operatie zelf verliep vlot, maar de nasleep was zwaarder en langduriger dan ik had verwacht. Mijn stoma was flink gezwollen, de hechtingen irriteerden, ik had last van lekkages en mijn huid raakte beschadigd. Gelukkig wist ik dat deze klachten tijdelijk waren en dankzij mijn eerdere ervaringen kon ik deze ongemakken goed aanpakken.

Een Tweede Prolaps en Meer Ervaring

Een paar jaar later kreeg ik opnieuw een prolaps. Dit keer wist ik wat me te doen stond. De operatie was nu wat ingrijpender, omdat mijn stoma steviger moest worden vastgezet. Ook deze keer kreeg ik na de operatie weer te maken met de bekende ongemakken, maar gelukkig heb ik sindsdien geen prolaps meer gehad.

Het blijft belangrijk om je stoma en de huid eromheen regelmatig te inspecteren op oneffenheden zoals bultjes en drukplekken.

Bultjes op het Stomaroosje

Begin dit jaar ontdekte ik kleine bultjes op mijn stoma roosje. Ze zagen er onschuldig uit, maar werden steeds groter en begonnen te bloeden tijdens het schoonmaken, en leken wat ontstoken. Dit was voor mij het moment om een afspraak te maken bij de stomaverpleegkundige.

Het bleken granulomen te zijn: een overmatige groei van weefsel, vaak op de rand van het stomaslijmvlies. Granulomen kunnen ontstaan door irritatie, wrijving van de huidplak, te hard of te stug stomamateriaal, of ontstoken weefsel.

Het aanstippen met nitraat hielp niet voldoende; de bultjes verdwenen niet. Daarom werden ze tijdens een poliklinische ingreep weggesneden. De wondjes die hierdoor ontstonden, genazen langzaam en het duurde ongeveer vier weken voordat alles hersteld was.

Herstel en Vooruitzicht

De periode na de ingreep bracht weer ongemak: er was opnieuw kans op lekkages en het verwisselen van de stomamaterialen was lastiger als de wondjes bloedden.. Ook daarna duurde het herstel ongeveer vier weken, opnieuw met de nodige ongemakken en lekkages.

Gelukkig ligt deze periode nu achter me en kan ik weer genieten van de gezellige decembermaand.

Tot de volgende blog!
Sanne