Toen ik in december 2021 in afwachting van de stomaoperatie in het ziekenhuis lag, vroeg een verpleegkundige aan mij wat mijn man ervan vond dat ik een stoma zou krijgen. ‘Nou, eigenlijk vindt hij daar niet zoveel van’, was mijn antwoord. Hij wil vooral dat ik niet meer zo ziek ben en als daar een stoma helpend bij is, dan is dat zo. De verpleegkundige vond dat heel bijzonder. En ze vond het nog meer bijzonder toen ik vertelde dat ik mijn man heb leren kennen toen ik voor de eerste keer een (tijdelijk) stoma had. Ik weet nog dat ik eigenlijk verbaasd was over haar reactie. Alsof het zo bijzonder was dat mijn man me niet lelijk vond met stoma. Voor ons is dat heel normaal.

Natuurlijk is het hebben van een stoma niet de normale gang van zaken. Maar het is ook niet iets wat groter gemaakt moet worden in mijn ogen. Iedereen heeft wel iets toch wat hij/zij liever niet meteen aan de grote klok hangt tijdens een eerste date?

Jaarwisseling 2019

Laten we even terug gaan naar oud & nieuw 2019; toen ik mijn man leerde kennen. Ik was nog niet heel lang vrijgezel maar ik had geen zin om oud & nieuw met mijn ouders op de bank door te brengen. Zeg nou zelf: welke negentienjarige zit daar wel op te wachten? Mijn toenmalige beste vriendin nodigde me uit om de stad in te gaan. Haar vriend woonde in Den Bosch (wij woonden beide in kleine dorpen rondom Den Bosch). Haar vriend had afgesproken met zijn vrienden en wij waren welkom om aan te sluiten. Omdat ik in een klein dorp woonde, besloot ik de laatste bus richting Den Bosch te pakken en de volgende dag de eerste bus terug. De laatste bus ging rond 19:00 uur en de eerste bus zou weer rond 10:00 uur de volgende dag gaan. Hoe ik de tijd vol ging maken wist ik niet. Maar ik was wel in voor een avontuur. Ik had mijn beste vriendin bij me dus het zou vast goed komen.

Uitnodiging in studentenhuis

Ik kwam bij een studentenhuis terecht net buiten de stad. Ik was een beetje wereldvreemd omdat ik heel ziek was geweest en na mijn middelbare school bijna meteen ben gaan werken. Wist ik veel dat een studentenhuis ook gewoon een rijtjeshuis kon zijn. Nou lang verhaal kort: we waren dus uitgenodigd in dat studentenhuis waar alle studenten ergens anders waren, behalve Erik (mijn man). Ik heb een hele leuke avond gehad met bijna alleen mensen die ik nog niet kende maar het voelde meteen heel goed en gezellig. Na de jaarwisseling zijn we nog even de stad in gegaan en uiteindelijk ging iedereen zijn eigen weg.

Mijn handtas

Omdat mijn bus pas om 10:00 uur zou gaan, ben ik bij Erik blijven hangen en hebben we de hele avond gepraat en Kermit de Kikker grappen gemaakt (don’t ask). Op een gegeven moment pakt hij mijn handtas met de mededeling dat hij wel eens wilde zien wat vrouwen nou allemaal meenemen in zo’n tasje. Niet wetende dat mijn tasje voornamelijk gevuld was met reserve stomamateriaal. Hij wist niet wat hij meemaakte natuurlijk maar het schrok hem niet af. Ik heb toen maar gelijk opgebiecht dat ik een stoma had maar dat dit verder geen belemmering was in mijn leven etc.

Klik

Ik merkte dat er een klik was tussen ons. Ik dacht: als dit verder gaat, wil ik liever dat hij nu afhaakt dan dat ik over een tijdje moet vertellen dat ik een stoma heb en dat hij dan afknapt terwijl ik dan misschien al meer gevoelens voor hem zou hebben. Hij had geen idee wat het precies inhield maar hij knapte er (gelukkig) ook niet meteen op af. Uiteindelijk heeft hij me netjes om 10:00 uur op de bus naar huis gezet.

Blijvend contact

Omdat de avond toch wel gezellig was, vond ik het een raar idee om het hierbij te laten. Ik voelde een klik en was benieuwd wat dit nog meer zou brengen. Ik heb toen via mijn beste vriendin zijn nummer gekregen en we kregen sms contact. Later spraken we elkaar heel veel via MSN (ja lang geleden haha!). Hij vertelde me dat hij een stoma had opgezocht op Google en dat hij er eerlijk gezegd toch wel een beetje van geschrokken was. Hij wist niet zo goed wat hij ervan moest denken. Maar zo’n darmuitgang op je buik vond hij toch wel raar. Ik vertelde hem dat je die uitgang niet zag en dat er een zakje op zit. Daarnaast droeg ik toen altijd buikbanden dus zelfs dat zakje zou amper zichtbaar zijn. Dat stelde hem gerust en van het één kwam het ander.

Samenwonen, trouwen, gezin

Om een alsnog lang verhaal niet nóg langer te maken, zal ik het hier afronden. Binnen 4 maanden woonden we samen. En in april 2012 zijn we getrouwd. Hij was erbij toen ik mijn tijdelijke stoma liet opheffen en hij was er nog steeds toen ik in 2021 mijn blijvende stoma kreeg. We kregen twee dochters samen en die stoma is echt nooit een ding geweest in onze relatie.

Daten met een stoma

Mijn ervaringen met daten en een stoma zijn dus enkel (heel) positief. Maar ik denk dat dit ook te maken heeft met mijn eigen instelling. Die stoma hoort bij mij en heeft ervoor gezorgd dat mijn leven weer leefbaar is, ik schaam me daar niet voor. Het is vaker onwetendheid wat afschrikt. Maar als je daar vervolgens (beide) open over bent zou dit geen probleem moeten vormen.

Ik vond het heel belangrijk om dit verhaal te vertellen omdat ik lees dat veel mensen onzeker zijn over hun stoma tijdens het daten en ik hoop dat dit verhaal een beetje positiviteit en hoop brengt. Het kan ook heel goed uitpakken dat daten met een stoma! 😀

Maike